impromptú

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin in promptu (« fach, visible, evident »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /impɾumˈpty/
lengadocian /impɾuntˈty/
provençau /ĩⁿpʀũⁿpˈty/

Sillabas

im|promp|tu

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin impromptú impromptús
[impɾumˈpty] [impɾumˈptys]
Femenin impromptúa impromptúas
[impɾumˈptyo̞] [impɾumˈptyo̞s]

impromptú

  1. Sulcòp, sens aver estat perpensat o preparat.
    • Una operacion militara impromptúa.

Traduccions


Advèrbi

impromptú

  1. A l'imprevista, sens i pensar o preparar.
    • Parlar impromptú.

Traduccions


Nom comun

impromptú masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
impromptú impromptús
[impɾumˈpty] [impɾumˈptys]
  1. Quicòm fach sul pic, sens premeditacion.
    • Aquel concèrt èra un impromptu.
  2. (en particular, musica) Composicion musicala de forma liura e d'estil trelusent, basada sus l'improvisacion.
  3. (en particular, literatura) Una epigrama, un madrigal, o una autra pèça corta de poesia, de teatre fach sulcòp.

Traduccions