ingredient

Occitan

Etimologia

Del latin ingredior « intrer dedins »

Prononciacion

[iŋɣɾeˈðjen], /iŋɣɾeˈðjen/, provençau [ĩⁿgʀeˈdjẽⁿ], /ĩⁿgʀeˈdjẽⁿ/

França (Bearn) : escotar « ingredient »

Sillabas

in|gre|dient

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
ingredient	ingredients
[iŋɣɾeˈðjen]	[iŋɣɾeˈðjens]

Ingredients per de canelats bordaleses.

ingredient masculin

1. Caduna de las substàncias qu'intran dins la composicion d’una medecina, d’una bevenda, d’un plat o de quina que siá autra mescla.
2. (figurat) Element necessari a un estat, a una situacion.

Traduccions

alemand: Zutat (de), Ingredienz (de) anglés: ingredient (en) basc: catalan: ingredient (ca)

espanhòl: ingrediente (es) francés: ingrédient (fr) italian: ingrediente (it) portugués: ingrediente (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin ingredior « intrer dedins » pel francés ingrédient

Prononciacion

[ɪnˈɡɹiːdiənt], /ɪnˈɡɹiːdiənt/

Sillabas

in|gre|dient

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ingredient	ingredients
[ɪnˈɡɹiːdiənt]	[ɪnˈɡɹiːdiənts]

ingredient

1. ingredient ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin ingredior « intrer dedins »

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « ingredient »

Prononciacion

Oriental: central [iŋɡɾəðiˈen], /iŋɡɾəðiˈen/, balear [iŋɡɾəðiˈent], /iŋɡɾəðiˈent/, [iŋɡɾəðiˈen], /iŋɡɾəðiˈen/

Occidental: nord-occidental [iŋɡɾeðiˈen], /iŋɡɾeðiˈen/, valencian [iŋɡɾeðiˈent], /iŋɡɾeðiˈent/, [iŋɡɾeðiˈen], /iŋɡɾeðiˈen/

Sillabas

in|gre|dient

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ingredient	ingredients

ingredient

1. ingredient ^(oc)