ingredient
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin ingredior « intrer dedins »
Prononciacion
[iŋɣɾeˈðjen] , provençau [ĩⁿgʀeˈdjẽⁿ]
- França (Bearn) : escotar « ingredient »
Sillabas
in|gre|dient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
ingredient | ingredients |
[iŋɣɾeˈðjen] | [iŋɣɾeˈðjens] |

ingredient masculin
- Caduna de las substàncias qu'intran dins la composicion d’una medecina, d’una bevenda, d’un plat o de quina que siá autra mescla.
- (figurat) Element necessari a un estat, a una situacion.
Traduccions
|
Anglés 
Etimologia
- Del latin ingredior « intrer dedins » pel francés ingrédient
Prononciacion
[ɪnˈɡɹiːdiənt]
Sillabas
in|gre|dient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ingredient | ingredients |
[ɪnˈɡɹiːdiənt] | [ɪnˈɡɹiːdiənts] |
ingredient
Catalan 
Etimologia
- Del latin ingredior « intrer dedins »
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « ingredient »
Prononciacion
- Oriental: central [iŋɡɾəðiˈen] , balear [iŋɡɾəðiˈent] , [iŋɡɾəðiˈen]
- Occidental: nord-occidental [iŋɡɾeðiˈen] , valencian [iŋɡɾeðiˈent] , [iŋɡɾeðiˈen]
Sillabas
in|gre|dient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ingredient | ingredients |
ingredient