Occitan

Etimologia

Del latin hyperbole, del grèc ancian ὑπερβολή, hyperbolē « excès, exageracion », compausat de ὑπέρ, (« al dessús, al delà ») e βάλλω, ballô (« getar, lançar »)

Prononciacion

lengadocian /iperˈβɔlo̞/, /iperˈβɔlo̞/; provençau /iperˈbɔlo̞/, /iperˈbɔlo̞/, /iperˈbɔlə/, /iperˈbɔlə/ França (Bearn) : escotar « iperbòla »

Sillabas

i|per|bò|la

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
iperbòla	iperbòlas
[iperˈβɔlo̞]	[iperˈβɔlo̞s]

iperbòla femenin

(literari) Figura d'estil que consistís a aumentar la veritat de las causas, exageracion volontària amb per objectiu de produire un efièch.
(geometria) Corba dobèrta, interseccion d'un còn de revolucion amb un plan que forma amb l'axe d'aquel un angle mai petit que amb la generatritz.

Antonims

Figura d'estil

eufemisme

Traduccions

alemand: Hyperbel ^(de)
anglés: hyperbole ^(en)
basc: hiperbola ^(eu)
catalan: hipèrbola ^(ca); hipèrbole ^(ca)