jos
Occitan 
Etimologia
Del latin vulgar *deosum, *diosum, del latin deorsum. Veire en italian giù, en romanés jos e en sard giòssu.
Prononciacion
[d͡ʒus] (lengadocian), [d͡zu] (naut lemosin)
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « jos »
Preposicion
jos (lengadocian) (lemosin)
- A un nivèl inferior a.
- Me soi assetat jos un arbre.