locatiu

Occitan

Etimologia

Del latin locativus.

Prononciacion

[lukaˈtiw], /lukaˈtiw/

Sillabas

lo |ca | tiu

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
locatiu	locatius
[lukaˈtiw]	[lukaˈtiws]

locatiu masculin

1. Gram. Cas qu'indica lo luòc d'una accion, dins las lengas a declinason.

Traduccions

alemand: Lokativ (de) masculin anglés: locative (en) catalan: locatiu (ca) masculin

francés: locatif (fr) masculin rus: местный падеж (ru) masculin