lun

Meglenoromanés

Etimologia

De lună, del latin *abellona (nux). Parent del romanés alun e de l'aromanés alunu.

Prononciacion

[lun], /lun/

Nom comun

lun masculin

1. Avelanièr.

Mots aparentats

• lună

Referéncias

• Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.