maçon

Occitan

Etimologia

Del latin machio plural mationes malèu del francic *makjo, de *makôn (« bastit,realizat »).

Prononciacion

[ma'su], /ma'su/

ma | çon (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
maçon	maçons
[ma'su]	[ma'sus]

maçon masculin (L'equivalent femenin es maçona)

1. Obrièr que bastís de parets o d'ostals, picapeirièr
2. Francmaçon.

Derivats

• maçonar
• maçonatge
• maçonariá
• maçoneria
• maçonic, -a

Reviradas

alemand: Maurer (de) anglés: mason (en) stonemason (en) arabi: بناي (ar) catalan: paleta (ca) peirer) (ca)

chinés: 泥瓦工 (zh) espanhòl: ladrillador (es) albañil (es) francés: maçon (fr)

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]

Catalan

Etimologia

Del latin machio plural mationes malèu del francic *makjo, de *makôn (« bastit,realizat »).

Prononciacion

[ma'su], /ma'su/

ma | çon (2)

Nom comun

maçon masculin (L'equivalent feminin es : maçona)

Reviradas

1. maçon

Francés

Etimologia

Del latin machio plural mationes malèu del francic *makjo, de *makôn (« bastit,realizat »).

Prononciacion

[masɔ̃], /masɔ̃/ o [mɑsɔ̃], /mɑsɔ̃/

ma | çon (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
maçon	maçons
[masɔ̃]

maçon masculin (L'equivalent feminin es : maçonne)

Reviradas

1. maçon
2. Francmaçon.

Derivats

• franc-maçon, -onne
• franç-maçonnerie
• maçonnage
• maçonner
• maçonnerie
• maçonnique