manièra

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[maˈnjɛɾo], /maˈnjɛɾo/

França (Bearn) : escotar « manièra »

Sillabas

ma | niè| ra (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manièra	manièras
[maˈnjɛɾo]	[maˈnjɛɾos]

manièra femenin

1. Accion de se comportar, biais, faiçon de far.
2. Faiçon afectada de se comportar.

Derivats

• manierat
• manierós (provençal)

Variantas dialectalas

• maniera (provençal)

Reviradas

francés: manière (fr) femenin