manlèu

Occitan

Etimologia

Del vèrb manlevar.

Prononciacion

/manˈlɛw/, /manˈlɛw/

França (Bearn) : escotar « manlèu »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
manlèu	manlèus
[manˈlɛw]	[manˈlɛws]

manlèu masculin

1. Accion o efièch de manlevar quicòm.
2. Ling. Mot manlevat per una lenga a una autra.

Variantas dialectalas

• empront (gascon)

Traduccions

alemand: Darlehen (de) neutre (1), Lehnwort (de) neutre (2) anglés: loan (en) (1), loanword (en) (2) catalan: manlleu (ca) masculin

espanhòl: préstamo (es) masculin francés: emprunt (fr) masculin