messatgièr

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de messatge.

Prononciacion

[mesa'dʒjɛ]

Adjectiu

messatgièr masculin (femenin: -a)

1. Que pòrta de messatges.

Nom comun

messatgièr masculin (femenin: -a)

1. Persona que pòrta de messatges.

Reviradas

alemand: anglés: messenger (en) basc: breton: bulgar: catalan: missatger (ca) chèc: danés: espanhòl: esperanto: estonian: finlandés: francés: messager (fr)

grèc: αγγελιοφόρος (el) ido: indonesian: italian: messaggero (it) leton: lituanian: neerlandés: norvegian: polonés: wysłannik (pl) neutre portugués: mensageiro (pt) romanés: suedés: ucraïnian: