minuta

Occitan

Etimologia

Del latin minutu (« partida menuda resultant de la division [de l’ora o del gra] »).

Prononciacion

/mi'ny.tɔ/, /mi'ny.tɔ/

mi | nu | ta (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
minuta	minutas
[mi'ny.tɔ]	[mi'ny.tɔs]

minuta femenin

• Mesuras

1. (Metrologia) Unitat de mesura de temps, compatibla amb lo Sistèma internacional, e que compta seissanta segondas. Son simbòl es min.
2. (Figurat) Instant ; temps plan cort.
3. (Metrologia) Unitat de mesura d’angle plan, egala a la seissantena partida d’un gra. Tanben nomenada minuta d’arc, son simbòl es ′.
4. (Metrologia) (Astronomia) Unitat de mesura d’angle plan, egala a la seissantena partida d’una ora d’ascension drecha (es quinze còps mai granda que la minuta d’arc). Es tanben nomenada minuta d’ascension drecha, son simbòl es min.

• Escritura

1. (Ancian) Escritura en caractèrs menuts.
2. (Per extension) (Drech) Original d’un acte autentic conservat per l’autoritat que lo ten e que se'n pòt pas separar (acte notarial tengut pel notari, decision de justícia tenguda dins una jurisdiccion juridiction…)
3. (Especialament) Verbal original d'una experimentacion o d'un essag.

Traduccions

alemand: Minute (de) anglés: minute (en) arabi: دقيقة (ar) catalan: minut (ca) chinés: 分钟 (zh) espanhòl: minuto (es) francés: minute (fr)

grèc: λεπτό (el) italian: minuto (it) neerlandés: minuut (nl) portugués: minuto (pt) polonés: minuta (pl) romanés: minut (ro) rus: минута (ru)

Forma de vèrb

minuta

• Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de minutar
• Segonda persona del singular de l'indicatiu afirmatiu de minutar

Francés

Prononciacion

França (Lion) : escotar « minuta »

Etimologia

Del latin minutu (« partida menuda resultant de la division [de l’ora o del gra] »).

Prononciacion

/mi.ny.ta/, /mi.ny.ta/

mi | nu | ta (3)

Forma de vèrb

minuta

• Tresena persona del singular del passat simple de minuter (minutar).

Italian

Etimologia

Del latin minutu (« partida menuda resultant de la division [de l’ora o del gra] »).

Prononciacion

[?]

mi | nu | ta (3)

Forma d'adjectiu

minuta

• Femenin singuler de minuto (prim, menut, meninós)

Polonés

Prononciacion

Polonha (Varsòvia) : escotar « minuta »

Etimologia

Del latin minutu (« partida menuda resultant de la division [de l’ora o del gra] »).

Prononciacion

[?]

mi | nu | ta (3)

Nom comun

minuta

• minuta