nominatiu

Occitan

Etimologia

Del latin nominativus.

Prononciacion

[numinaˈtiw], /numinaˈtiw/

Sillabas

no | mi | na | tiu

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
nominatiu	nominatius
[numinaˈtiw]	[numinaˈtiws]

nominatiu masculin

1. Gram. Cas del subjècte, dins las lengas a declinason.

Traduccions

alemand: Nominativ (de) masculin anglés: nominative (en) catalan: nominatiu (ca) masculin

francés: nominatif (fr) masculin italian: nominativo (it) masculin rus: именительный падеж (ru) masculin