noră

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : nora, nòra

Meglenoromanés

Etimologia

Del latin *nora.

Prononciacion

/ˈnorə/

Nom comun

noră femenin

  1. Nòra.

Variantas dialectalas

Referéncias

  • Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.

Romanés

Etimologia

Del latin vulgar *nŏra, format a partir del clàssic nŭrus.

Prononciacion

/ˈno̞rə/

Romania (Craiova) : escotar « noră »

Nom comun

Declinason
Singular Plural
noră noruri
[ˈno̞rə] [?]

noră femenin

  1. Nòra.

Antonims