noroèc

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[nuˈɾwɛk], /nuˈɾwɛk/

Nom comun

noroèc masculin

1. m. Ling. Lenga germanica anciana que fuguèt parlada en Norvègia, Danemarc, Suècia, puèg en Irlanda, Escòcia e a l'Islàndia e las illas Feròe.

Traduccions

alemand: Altnordisch (de) neutre, Altisländisch (de) neutre anglés: Old Norse (en) catalan: nòrdic antic (ca) danés: nordboere (da) finlandés: muinaisnorja (fi), muinaisskandinaavi (nl) francés: vieux norrois (fr) masculin

gaelic escocés: Seann-Lochlannais (gd) islandés: Fornnorræna (is), frumnorræna (is) italian: norreno (it) masculin suedés: fornnordiska (sv) rus: древнескандинавский (ru)

Vejatz tanben

• Mots en noroèc dins lo Wikiccionari
• noroèc sus Wikipèdia