nuança
Occitan
Etimologia
- De nuançar (influenciat pel francés nuance)
Prononciacion
- lengadocian, gascon /nyˈanso̞/
- provençau /nyˈãⁿsə/
Sillabas
nu|an|ça
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| nuança | nuanças |
| [nyˈanso̞] | [nyˈanso̞s] |
nuança
- Gra de tintas pel cual pòt passar una meteissa color
- (figurat) Caracteristica subtila cambiant leugièrament la natura d'una causa.
- (musica) Inflexions d'una musica anant cap a la fòrça o a la doçor.
Traduccions
| gra de tintas | |
|---|---|
| |
| nuança en musica | |
|---|---|
| |
| sens figurat | |
|---|---|
| |
Forma de vèrb
nuança
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de nuançar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de nuançar
Portugués
Etimologia
- De nuançar (influenciat pel francés nuance)
Prononciacion
Sillabas
nu|an|ça
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| nuança | nuanças |
nuança
Forma de vèrb
nuança
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de nuançar
- Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de nuançar
Francés
Prononciacion
/nɥɑ̃sa/
Sillabas
nu|an|ça
Forma de vèrb
nuança
- Tresena persona del singular del passar simple de nuancer