orfèbre

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/uɾˈfɛbɾe/, /uɾˈfɛbɾe/

Nom comun

orfèbre masculin

1. Persona que fa o ven d'objèctes d'aur, d'argent o d'autres metals precioses.

Traduccions

anglés: goldsmith (en) catalan: orfebre (ca)

francés: orfèvre (fr) italian: orefice (it)