pinçard

Un pinçard

Occitan

Etimologia

Del latin pincianus, amb amb cambiament de sufix.

Prononciacion

/pinˈsaɾt/, /pinˈsaɾt/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « pinçard »

Sillabas

pin | çard (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pinçard	pinçards
[pinˈsaɾt]	[pinˈsaɾts]

pinçard masculin

1. Ornit. Aucèl de l'espècia Fringilla coelebs.

Sinonims

• quinçon
• pinçon

Traduccions

alemand: Fink (de) masculin anglés: finch (en), chaffinch (en) asturian: pimpín (ast), gurrión pintu (ast) catalan: pinsà (ca) masculin espanhòl: pinzón (es) masculin francés: pinson (fr) masculin, pinson des arbres (fr) masculin istriòt: muntan (ist) masculin, montan (ist) masculin, fringuel (ist) masculin

italian: fringuello (it) masculin neerlandés: vink (nl) ongrés: pinty (hu) polonés: zięba (pl) rus: зяблик (ru)