plaça

Veire tanben : placa

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar plattea, latin classic platea (carrièra larga) que ven del grèc plateĩa.

Prononciacion

[ˈplaso]

França (Bearn) : escotar « plaça »

Sillabas

pla | ça

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
plaça	plaças
[ˈplasɔ]	[ˈplasɔs]

plaça femenin

1. Urban. Luòc larg e espaciós, a l'interior d'una vila o d'un vilatge, ont se crosan mantuna carrièras.

Variantas dialectalas

gardiòl

• piaça

Traduccions

anglés: place (en) catalan: lloc (ca); plaça (ca) espanhòl: plaza (es) francés: place (fr) italian: piazza (it) sicilian: chiazza (scn)

Francés

Prononciacion

França (Lion) : escotar « plaça »

Prononciacion

/plasa/, /plasa/

Forma de vèrb

plaça

1. Tresena persona del singular al preterit de placer.