prusir

Occitan

Etimologia

Del latin prūrīre.

Prononciacion

[pry'zi]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « prusir » França (Bearn) : escotar « prusir »

Sillabas

pru | sir (2)

Vèrb

prusir vb. tr.

1. Per un òme o un animal sentir una sensacion que dona enveja de se gratar la pèl.

Variantas dialectalas

• prúser

Derivats

prusent -a prusesta pruseta prusièra prusiment

prusina prusiquet prusitge prusor

Provèrbi

• qui se grata on li prutz, fa pas de mal a degun

Traduccions

alemand: anglés: to itch (en) basc: breton: debroniñ (br) catalan: picar (ca), pruir (ca) còrs: prudì (co) espanhòl: picar (es) (prurito) francés: démanger (fr), gratter (fr)

italian: prudere (it) lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: portugués: sicilian: prudiri (scn)