rectilinèu

Occitan

Etimologia

Del latin rectus e de linear.

Prononciacion

/rektiliˈnɛw/, /rektiliˈnɛw/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	rectilinèu	rectilinèus
	[rektiliˈnɛw]	[rektiliˈnɛws]
Femenin	rectilinèa	rectilinèas
	[rektiliˈnɛo̞]	[rektiliˈnɛo̞s]

rectilinèu

1. Qu'es en linha drecha.
2. Qu'es fach de linhas drechas.

Antonims

• curvilinèu

Traduccions

alemand: geradlinig (de) anglés: rectilinear (en) basc: laukagin (eu) catalan: rectilini (ca)

espanhòl: rectilíneo (es) francés: rectiligne (fr) italian: rettilineo (it) portugués: retilínear (pt)