retorica

Occitan

Etimologia

Del latin rhetorica

Prononciacion

/retuˈɾiko̞/, /retuˈɾiko̞/, procençau /ʀetuˈʀiko̞/, /ʀetuˈʀiko̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
retorica	retoricas
[retuˈɾiko̞]	[retuˈɾiko̞s]

retorica femenin

1. Sciéncia (al sens d’estudi estructural) e art (al sens de practica d'un saber mestrejat) que l'objècte es l’accion del discors sus la ment.
2. (per extension) Títol d'unes obratges de retorica.
   • La retorica d’Aristòtel.
3. Tot cò que s'utiliza dins lo discors per persuadir qualqu’un.

Traduccions

alemand: Redekunst (de), Rhetorik (de) anglés: rhetoric (en) basc: catalan: retòrica (ca)

espanhòl: retórica (es) francés: rhétorique (fr) italian: retorica (it) portugués: retórica (pt)

Forma d'adjectiu

retorica

1. Femenin singular de retoric

Italian

Etimologia

Del latin rhetorica

Prononciacion

/reˈtɔrika/, /reˈtɔrika/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
retorica	retoriche
[reˈtɔrika]	[reˈtɔrike]

retorica femenin

1. retorica ^(oc).

Forma d'adjectiu

retorica

1. Femenin singular de retorico