rivala
Occitan
Etimologia
Del latin rivalis ("ribairenc") venent de rivus ("riu").
Prononciacion
/ɾi'βa.lɔ/
ri | va | la (3)
Forma d'adjectiu
rivala
- Femenin singular de rival
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| rivala | rivalas |
| [ɾi'βa.lɔ] | [ɾi'βa.lɔs] |
rivala femenin (un òme concurrant serà un rival (var. rivau))
- concurrenta que desira los meteisses avantatges, lo meteis astre qu’un autre. desira los meteisses avantatges, lo meteis astre qu’un autre.
- Aman ambedoas la meteissa persona, son rivalas.