sètge

Occitan

Etimologia

D'un latin sedĭcum, derivat de sedēre (sèire), coma adsedicare, basa de assetjar.

Prononciacion

['sɛdʒe] França (Bearn) - Lengadocian : escotar « sètge »

Nom comun

sètge masculin

1. Encerclament d'una ciutat o d'una fortalesa.

Traduccions

alemand: anglés: siege (en) afrikaans: basc: catalan: setge (ca) espanhòl: finlandés: francés: siège (fr) ongrés:

indonesian: gaelic irlandés: italian: neerlandés: norvegian: portugués: