sacrament

Occitan

Etimologia

Del latin sacramentum « jurament ».

Prononciacion

[sakɾaˈmen], /sakɾaˈmen/, provençau [sakʀaˈmẽⁿ], /sakʀaˈmẽⁿ/ França (Bearn) : escotar « sacrament »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sacrament	sacraments
[sakɾaˈmen]	[sakɾaˈmens]

sacrament masculin

1. (religion) Accion de sacrar, consecracion, sanctificacion.
2. (cristianisme) Pels crestians, ceremonia destinada a la consecracion religiosa de las diferentas fasas de la vida privada dels fidèls ; son al nombre de set.

Variantas dialectalas

• sagrament (lengadocian)

Derivats

• sacramental
• sacramentalament
• Sant Sacrament

Traduccions

alemand: Sakrament (de) anglés: sacrament (en) basc: sakramentu (eu) catalan: sagrament (ca)

espanhòl: sacramento (es) francés: sacrement (fr) italian: sacramento (it) portugués: sacramento (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin sacramentum « jurament ».

Prononciacion

[ˈsækɹəmənt], /ˈsækɹəmənt/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
sacrament	sacraments

sacrament masculin

1. sacrament ^(oc)