substància

Occitan

Etimologia

Del latin substantia.

Prononciacion

[sysˈtansjo], /sysˈtansjo/

França (Bearn) : escotar « substància »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
substància	substàncias
[sysˈtansjo]	[sysˈtansjos]

substància femenin

1. Scién. Divèrsas menas de matèrias que forman los còsses.
2. Filos. Concèpte filosofic que designa çò que subsistís per se meteis, independentament de tot accident.
3. Fig. Part essenciala, vertadièrament importanta, d'una causa.

Traduccions

anglés: substance (en) catalan: substància (ca) femenin

francés: substance (fr) femenin italian: sostanza (it) femenin