supererogatòri
Occitan
Etimologia
- Del latin escolastic supererogatorius dins lo sens de « superflú, suplementari », bastit amb erogatarius, («que servís a distribuir, de distribucion») e lo prefix super-
Prononciacion
- lengadocian, gascon /sypeɾeɾuɣaˈtɔɾi/
- provençau /sypeʀeʀugaˈtɔʀi/
Sillabas
su|pe|re|ro|ga|tò|ri
Adjectiu
supererogatòri
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | supererogatòri | supererogatòris |
| [sypeɾeɾuɣaˈtɔɾi] | [sypeɾeɾuɣaˈtɔɾis] | |
| Femenin | supererogatòria | supererogatòrias |
| [sypeɾeɾuɣaˈtɔɾio̞] | [sypeɾeɾuɣaˈtɔɾio̞s] | |
- (religion) Qu'òm fa par supererogacion, que ven en demai de çò que cal de far.
- (per extension) Superflú, al delà de çò necessari.
Sinonims
Traduccions
|