taronger
Catalan
Etimologia
(1507) Derivat de taronja, de l'arab نارنج (nāranj), pres al persan نارنگ (nārang), que vendriá del sanscrit nāraṅgaḥ, d'origina incèrta.
Prononciacion
[təɾuɲ'ʒe] (oriental), [taɾon'ʤeɾ] (valencian)
Espanha (Barcelona) : escotar « taronger »
Nom comun
taronger masculin