telefòn

Veire tanben : Telefon, telèfon

Occitan

Etimologia

Fargat amb lo mots grècs tele- « lonh » e phonê « votz ».

Prononciacion

[teleˈfɔn], /teleˈfɔn/

França (Bearn) : escotar « telefòn »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
telefòn	telefòns
[teleˈfɔn]	[teleˈfɔns]

telefòn masculin

1. Aparelh fixe o mobil que permet de comunicar oralament a distància.

Variantas dialectalas

• telefòne (gascon), (auvernhat), (vivaroalpenc)

Reviradas

alemand: Telefon (de) neutre anglés: telephone (en), phone (en) bench: telepon (bcq) cannada: ಟೆಲಿಫೋನ್ (kn)

catalan: telèfon (ca) masculin francés: téléphone (fr) masculin galèc: teléfono (gl) masculin nepalés: टेलिफोन (ne) turc: telefon (tr)