timid
Aparéncia
Occitan
Etimologia
De latin tĭmĭdus « qui crenta, crentiu, timid, temorós, mesfiós, qu'inspira de crenhença »
Prononciacion
- lengadocian, gascon /tiˈmit/
- provençau /tiˈmi/
Sillabas
ti|mid
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | timid | timids |
[tiˈmit] | [tiˈmits] | |
Femenin | timida | timidas |
[tiˈmiðo̞] | [tiˈmiðo̞s] |
timid

- Qu'es crentiu, que manca d'ardidesa, de fisança.
- Se ditz de la òbras artisticas que mancan d’energia, de buf.
- Qualifica las causas ont se manifèsta un manca d’assegurança o d'ardidesa.
- Qu'es prudent de tròp.
Variantas dialectalas
Sinonims
timid per paur de far |
timid per pudor o vergonha |
Antonims
Derivats
Parents
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
timid | timids |
[tiˈmit] | [tiˈmits] |
timid masculin, (femenin: timida)
- Lo qu'es timid.
Ilocano
Etimologia
→ Etimologia de completar. (Ajustar)
Prononciacion
Nom comun
timid