timpan
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
Del latin medieval tympănum, venent del grèc ancian τύμπανον (týmpanon).
Prononciacion
[timˈpa]
França (Bearn) : escotar « timpan »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
timpan | timpans |
[timˈpa] | [timˈpas] |
timmpa masculin
- Anat. Cavitat que forma l’aurelha mejana.
- Anat. Membrana que clau exteriorament aquesta cavitat.
- Arquit. Espaci semicircular que constituís la part superiora d'un portal , amb o sens decoracion escalprada.