trac

Occitan

Etimologia

• (Nom 1) Insegur. Traça? ...
• (Nom 2) Insegur. De l’onomatopèa trak que marca lo tresaut de qualqu'un qu'es subte espaurit. O alara segon A. Becker-Ho, seriá un manlèu del romani trach (« crencha, ància ») d'esprerèl venent d'una lenga d'Índia: lo sanscrit a trāsa- (« paur, terror, ància »)

Prononciacion

/trak/, /trak/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
trac	tracs
[trak]	[traks]

(1) Trac

1. Anar (biais de caminar d'un caval) ; anar en general.
2. Rotina (biais ordinari de far quicòm) ; pesada (traça).

(2) Trac

1. Sentiment de crenta desrasonada abans d'afrentar lo public, de pujal l'empont. Paur que sentisson los actors, cantaires, orators, etc., al moment de paréisser en public.
2. Sentiment de crenta sentit dins una situacion malaisida o capitala.

Referéncias

• (Nom 1) Inspirat de Diccionari de Cantalausa