vecl’u

Meglenoromanés

Etimologia

Del latin vetulus.

Prononciacion

/ˈveklʲu/, /ˈveklʲu/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	vecl’u	vecl’i
	[ˈveklʲu]	[ˈveklʲi]
Femenin	veacl’ă	veacl’i
	[ˈve̯aklʲə]	[ˈve̯aklʲi]

vecl’u

1. Vièlh.

Referéncias

• Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.