vocala

Occitan

Etimologia

Del latin vocālis.

Prononciacion

[buˈkalo], /buˈkalo/

França (Bearn) : escotar « vocala »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
vocala	vocalas
[buˈkalo]	[buˈkalos]

vocala femenin

1. Ensemble de letras de l'alfabet: a, e, i, o, u.
2. Ling.

Derivats

• vocalic
• vocalisme
• vocalizar

Traduccions

alemand: Vokal (de) anglés: vowel (en) catalan: vocal (ca) espanhòl: vocal (es)

francés: voyelle (fr) femenin italian: vocale (it) ongrés: magánhangzó (hu)