ascèta

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian ἀσκητής, askêtês « que s’exercís »

Prononciacion

/asˈsɛto̞/, /asˈsɛto̞/

Sillabas

as|cè|ta

Nom comun

ascèta masculin o femenin

Declinason
Singular	Plural
ascèta	ascètas
[asˈsɛto̞]	[asˈsɛto̞s]

1. (religion) Persona qui se liura, per pietat, a d'exercicis esperitals e fisics, a de mortificacions.
2. (per extension) Persona que mèna una vida austèra.

Parents

• ascèsi
• ascetic
• ascetisme

Traduccions

alemand: Asket (de) anglés: ascetic (en) basc: catalan: asceta (ca)

espanhòl: asceta (es) francés: ascète (fr) italian: asceta (it) portugués: asceta (pt)