monarquia
Occitan
Etimologia
Del latin tardiu monarchia, del grèc ancian μοναρχία (monarkhía), compausat de μόνος (mónos) « unic » e ἀρχή (arkhḗ) « poder, autoritat ».
Prononciacion
/munaɾˈkio/
França (Bearn) : escotar « monarquia »
Sillabas
mo | nar | quia (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| monarquia | monarquias |
| [munaɾˈkio] | [munaɾˈkios] |
monarquia femenin
- Forma de govèrn ont lo poder e l'autoritat son detenguts ereditarament per un monarca, es a dire un rei o un prince.