reculhir

Occitan

Etimologia

Del latin recolligere « amassar, reculhir, acampar »

Prononciacion

lengadocian /rekyˈʎi/, /rekyˈʎi/, provençau /ʀekyˈji/, /ʀekyˈji/

França (Bearn) : escotar « reculhir »

Sillabas

re|cu|lhir

Vèrb

reculhir

1. Amassar los fruchs d’una tèrra, ne far la culhida.
   1. (figurat) Recoltar, prene de profièch de quicòm.
      • Reculhir lo fruch de son trabalh.
2. (drech) Recebre per via d’eretatge.
3. Amassar, recampar de causas escampilhadas.
   • Reculhir las rèstas d’un naufragi.
4. Acaptar ; collectar ; recebre.
   • Reculhir un liquid que raja dins una barrica.
   • Reculhir los vòtes, los sufratges.
5. Compilar diferentas causas de meteissa natura escampilhadas dins l'òbre d'un o mai autors.
6. Aculhir, recaptar amb onestat e caritat en çò seu los necessitoses.

se reculhir

1. Se concentrar, meditar.

Variantas dialectalas

• recuélher (gascon)

Derivats

• recuèlh
• reculhida
• reculhiment

Traduccions

alemand: annehmen (de), sammeln (de) anglés: gather (en), harvest (en), assemble (en) basc: catalan: recollir (ca)

espanhòl: recoger (es) francés: recueillir (fr) italian: accogliere (it), raccogliere (it) portugués: acolher (pt)