torpilha
Occitan
Etimologia
- Del latin torpedo
Prononciacion
lengadocian, gascon /tuɾˈpiʎo̞/; provençau /tuʀˈpijə/
- França (Bearn) : escotar « torpilha »
Sillabas
tor|pi|lha
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| torpilha | torpilhas |
| [tuɾˈpiʎo̞] | [tuɾˈpiʎo̞s] |
torpilha femenin
- (Zoologia) Espècia de peisson de còrs plan arredonit e dotat d'un aparelh electric que pòt comocionar aquel que lo tòca, Narcobatus torpedo
- (militar) Engenh explosiu destinat a la guèrra sosmarina o a la guèrra aeriana.
Sinonims
Zoologia
Derivats
Traduccions
| engenh militar | |
|---|---|
|
| |
| peisson | |
|---|---|
|
| |
Forma de vèrb
torpilha
- Primièra persona del singular del present de l'indicatiu de torpilhar
- Sefonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de torpilhar
Portugués
Etimologia
Prononciacion
Sillabas
tor|pi|lha
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| torpilha | torpilhas |
torpilha femenin
- Aparelh per sofrar las vinhas, sofradoira