Ecò

Veire tanben : ecò, eco, eco-

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian Ἠχώ, de ἠχώ (« ecò »)

Prononciacion

/eˈkɔ/, /eˈkɔ/

Sillabas

E|cò

Nom pròpri

Representacion de la nimfa Ecò (Pablo Gargallo, Musèu Goya, Castras)

Ecò

1. Nimfa de la mitologia grèga personnificant lo fenomèn d’ecò.

Traduccions

alemand: Echo (de) anglés: Echo (en) basc: Eko (eu) catalan: Eco (ca)

espanhòl: Eco (es) francés: Écho (fr) italian: Eco (it) portugués: Eco (pt)