Filistèu
 Veire tanben : filistèu
|
Occitan
Etimologia
- Del latin Philistini del latin classic Palaestinus, (de Palaestina), pòble de la broa cananèa.
Prononciacion
/filisˈtɛw/
Sillabas
Fi|lis|tèu
Nom pròpri
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| Filistèu | Filistèus |
| [filisˈtɛw] | [filisˈtɛws] |
Filistèu masculin, (equivalent femenin: Filistèa)
- (Bíblia) Un dels cinc «pòbles de la mar» qu'ensajèt d’envasir Egipte en 1175 AbC e qu'ocupava la region costièra deˋPalestina.
Traduccions
|
|