Minimes

Veire tanben : minimes

Escut dels Minimes

Occitan

Etimologia

Del latin minimus que los membres se consideravan coma los « mai pichons dins l'ostal de Dieu ».

Prononciacion

/miˈnimes/, /miˈnimes/

Nom pròpri

Minimes masculin, plural

1. Brèu per òrdre dels Minimes (O.M.), en latin Ordo Minimorum, un institut religiós de penitents, fondat en 1436 per sant Francés de Paula

Variantas dialectalas

• Minims

Traduccions

alemand: Paulaner (de) anglés: Minims (en) basc: catalan: Mínims (ca)

espanhòl: Mínimos (es) francés: Minimes (fr) italian: Minimi (it) portugués: Mínimos (pt)

Francés

Etimologia

Del latin minimus que los membres se consideravan coma los « mai pichons dins l'ostal de Dieu ».

Prononciacion

/minime/, /minime/

Nom pròpri

Minimes masculin, plural

1. Minimes ^(oc)