almòina

Occitan

Etimologia

Del latin tardiu alemosina, grecolatin eleemosyna, manlevat al grèc eclesiastic ἐλεημοσύνη (eleēmosýnē).

Prononciacion

/alˈmɔjno̞/, /alˈmɔjno̞/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « almòina »

Nom comun

almòina masculin

1. Çò balhat als paures per caritat.

Traduccions

alemand: Almosen (de) anglés: alms (en) catalan: almoina (ca) espanhòl: limosna (es) francés: aumône (fr) francoprovençau/arpitan: armôna (frp) italian: elemosina (it) sicilian: alimòsina (scn)