balcon

Veire tanben : balcón

Occitan

Etimologia

De l'italian balcone, eissit del lombard ancian *balk.

Prononciacion

[balˈku], /balˈku/

França (Bearn) : escotar « balcon »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
balcon	balcons
[balˈku]	[balˈkus]

balcon masculin

1. Estructura exteriora situada en nautor d'un ostal o d'un bastiment que ven en seguida d'una fenèstra.

Reviradas

alemand: Balkon (de) masculin anglés: balcony (en) catalan: balcó (ca) masculin chèc: balkón (cs) espanhòl: balcón (es) masculin esperanto: balkono (eo) francés: balcon (fr) masculin grèc: μπαλκόνι (el) islandés: draumur (is)

italian: balcone (it) masculin lituanian: balkonas (lt) neerlandés: balkon (nl) ongrés: erkély (hu), balkon (hu) polonés: balcon (pl) romanés: balcon (ro) suedés: balkong (sv) comun ucraïnian: балкон (uk)

Francés

Etimologia

De l'italian balcone, eissit del lombard ancian *balk.

Prononciacion

Le Balcon d'Edouard Manet
Lo Balcon, pintura d'Edouard Manet

[balˈkɔ̃], /balˈkɔ̃/ França (Vòges) : escotar « balcon »

França (Grenòble) : escotar « balcon » França (Vòges) : escotar « balcon » França (Lion) : escotar « balcon »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
balcon	balcons
[balˈkɔ̃]

balcon masculin

1. Balcon.