banastèr

Occitan

Etimologia

Derivat de banasta dab lo sufix -èr.

Prononciacion

/banasˈtɛ/, /banasˈtɛ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
banastèr	banastèrs
[banasˈtɛ]	[banaˈtɛs]

banastèr masculin (gascon) (feminin : banastèra)

1. Persona qui fabrica e qui ven banastas.

Sinonims

• peirolèr (gascon)
• tisteraire (gascon)
• tisterèr (gascon)

Variantas dialectalas

• banastier (provençau) (vivaroaupenc)
• banastrèr (gascon)
• panieraire (lengadocian) (vivaroaupenc)

Traduccions

alemand: anglés: catalan: espanhòl:

francés: vannier (fr) italian: neerlandés: portugués:

Referéncias

• Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric {Guilhejoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007