binar

Occitan

Etimologia

Del latin bini « dos » que dona lo latin vulgar *binare (« tornar la tèrra un segond còp », « far doas messas »).

Prononciacion

/biˈna/, /biˈna/

Vèrb

binar

1. (Agricultura) Tornar una tèrra un segond còp, far una seconda laurada.
2. (Agricultura, òrt) Sarclar.
3. (Religion) Celebrar doas messas un meteis jorn per un prèire.

Derivats

• binatge

Sinonims

• reclaure (provençau)

Catalan

Etimologia

Del latin bini « dos » que dona lo latin vulgar *binare (« tornar la tèrra un segond còp », « far doas messas »).

Prononciacion

Oriental: /biˈna/, /biˈna/

Occidental: nord-occidental /biˈna/, /biˈna/, valencian /biˈna(ɾ)/, /biˈna(ɾ)/

Vèrb

binar

1. (Agricultura) binar ^(oc)
2. (Relifion) binar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin bini « dos » que dona lo latin vulgar *binare (« tornar la tèrra un segond còp », « far doas messas »).

Prononciacion

/biˈnaɾ/, /biˈnaɾ/

Vèrb

binar

1. (Agricultura) binar ^(oc)
2. (Relifion) binar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin bini « dos » que dona lo latin vulgar *binare (« tornar la tèrra un segond còp », « far doas messas »).

Prononciacion

Portugal /biˈnaɾ/, /biˈnaɾ/

Portugal /bĩˈnaɾ/, /bĩˈnaɾ/, /biˈna(ɾ)/, /biˈna(ɾ)/

Vèrb

binar

1. (Agricultura) binar ^(oc)
2. (Relifion) binar ^(oc)