calc

Occitan

Etimologia

De l’italian calco (sens identic), de calcare (« premsar, faunhar »).

Prononciacion

/ˈkalk/, /ˈkalk/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
calc	calques
[ˈkalk]	[ˈkalkes]

calc masculin

1. Reproduccion obtenguda en calcant.
2. (dessenh) Fuèlha de papièr translucida utilizada per la reproduccion d’un dessenh per superpausicion.
3. (infografia) (per extension) Equivalent foncional d'una fuèlha de papièr translucida en dessenh tradicional, permetent d’organizar un dessenh numric coma lo compausat d’una superpausicion d'images.
4. (linguistica) Manlèu lexical que los constituissents se traduguèron literalament, en imitant lo mot d’origina.

Traduccions

alemand: Pause (de) (reproducccion), Lehnübersetzung (de) (linguistica) anglés: tracing (en) (reproducccion), calque (en) o loan translation (en) (linguistica) basc: geruza (eu) catalan: capa (ca), calc (ca)

espanhòl: calco (es) francés: calque (fr) italian: calco (it) portugués: camada (pt) decalque lingüístico (pt)

Catalan

Etimologia

De l’italian calco (sens identic), de calcare (« premsar, faunhar »).

Prononciacion

/ˈkaɫk/, /ˈkaɫk/

Espanha (Barcelona) : escotar « calc »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
caɫc	calcs
[ˈkaɫk]	[ˈkaɫks]

Etimologia

De l’italian calco (sens identic), de calcare (« premsar, faunhar »).

Prononciacion

/ˈkalk/, /ˈkalk/

Nom comun

calc masculin

1. Calc