cançonièr

Occitan

Etimologia

De cançon amb lo sufix -ièr.

Prononciacion

[kansuˈnjɛ], /kansuˈnjɛ/

Sillabas

can | ço | nièr (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cançonièr	cançonièrs
[kansuˈnjɛ]	[kansuˈnjɛs]

cançonièr masculin

1. Libre o recuèlh de poesias o cançons.

Reviradas

anglés: songbook (en), chansonnier (en) catalan: cançoner (ca) masculin

espanhòl: cancionero (es) masculin francés: chansonnier (fr) masculin