caricatura

Occitan

Etimologia

De l’italian caricatura, de caricare, « cargar », popularizat pel francés.

Prononciacion

lengadocian, gascon /karika'tyɾo̞/, /karika'tyɾo̞/

escotar « caricatura »

provençau /kaʀika'tyʀə/, /kaʀika'tyʀə/

Sillabas

ca|ri|ca|tu|ra

Nom comun

caricatura femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
caricatura	caricaturas
[karika'tyɾo̞]	[karika'tyɾo̞s]

1. Representacion de qualqu'un que sos traches son exagerats per li donar un efièch comic.

Derivats

• caricatural / caricaturau
• caricaturista

Traduccions

alemand: Karikatur (de) anglés: caricature (en) afrikaans: basc: catalan: caricatura (ca) chèc: karikatura (cs) danés: espanhòl: caricatura (es) esperanto: finlandés: francés: caricature (fr)

indonesian: gaelic irlandés: italian: caricatura (it) norvegian: ongrés: karikatúra (hu) polonés: karykatura (pl) portugués: caricatura (pt) romanés: rus: карикатура (ru) suedés: turc: ucraïnian:

Forma de vèrb

caricatura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de caritaturar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de caritaturar

Catalan

Etimologia

De l’italian caricatura, de caricare, « cargar », popularizat pel francés.

Prononciacion

oriental /kəɾikəˈtuɾə/, /kəɾikəˈtuɾə/

occidental /kaɾikaˈtuɾa/, /kaɾikaˈtuɾa/

Sillabas

ca|ri|ca|tu|ra

Nom comun

caricatura femenin

Declinason
Singular	Plural
caricatura	caricatures

1. caricatura ^(oc)

Forma de vèrb

caricatura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de caritaturar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de caritaturar

Espanhòl

Etimologia

De l’italian caricatura, de caricare, « cargar », popularizat pel francés.

Prononciacion

/kaɾikaˈtuɾa/, /kaɾikaˈtuɾa/

Sillabas

ca|ri|ca|tu|ra

Nom comun

caricatura femenin

Declinason
Singular	Plural
caricatura	caricaturas
[kaɾikaˈtuɾa]	[kaɾikaˈtuɾas]

1. caricatura ^(oc)

Forma de vèrb

caricatura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de caritaturar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de caritaturar

Francés

Prononciacion

/kaʁikatyʁa/, /kaʁikatyʁa/

Sillabas

ca|ri|ca|tu|ra

Forma de vèrb

caricatura

1. Tresena persona del singular del passat simple de caricaturer.

Italian

Etimologia

De caricare, « cargar ».

Prononciacion

/karikaˈtura/, /karikaˈtura/

Sillabas

ca|ri|ca|tu|ra

Nom comun

caricatura femenin

Declinason
Singular	Plural
caricatura	caricature
[karikaˈtura]	[karikaˈturas]

1. caricatura ^(oc)

Forma de vèrb

caricatura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de caritaturare
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de caritaturare

Portugués

Etimologia

De l’italian caricatura, de caricare, « cargar », popularizat pel francés.

Prononciacion

Portugal /kɐɾikɐˈtuɾɐ/, /kɐɾikɐˈtuɾɐ/

Brasil /kaɾikaˈtuɾɐ/, /kaɾikaˈtuɾɐ/, /kaɾikaˈtuɾə/, /kaɾikaˈtuɾə/

Sillabas

ca|ri|ca|tu|ra

Nom comun

caricatura femenin

Declinason
Singular	Plural
caricatura	caricaturas

1. caricatura ^(oc)

Forma de vèrb

caricatura

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de caritaturar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de caritaturar