cervèl

Occitan

Etimologia

Del latin cerebĕllum, diminutiu de cerĕbrum.

Prononciacion

/serˈβɛl/, /serˈβɛl/

Lengadocian : escotar « cervèl »

Sillabas

cer | vèl (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cervèl	cervèls
[serˈβɛl]	[serˈβɛls]

cervèl masculin

1. Part anteriora de l'encefal, qu'es lo centre de contraròtle del sistèma nerviós central responsable del comportament.
2. Fig. Cap pensaire d'una operacion.

Derivats

• cervelet

Variantas dialectalas

• cervèth (gascon)
• cerveu (lemosin)
• cervèu (provençal)

Traduccions

afrikaans: brein (af) alemand: Gehirn (de) neutre anglés: brain (en) bulgar: мозък (bg) catalan: cervell (ca) masculin chèc: mozek (cs) espanhòl: cerebro (es) masculin esperanto: cerbo (eo) francés: cerveau (fr) masculin

indonesian: otak (id) italian: cervello (it) masculin neerlandés: hersenen (nl) ongrés: agy (hu) portugués: cérebro (pt) masculin romanés: creier (ro) rus: мозг (ru) masculin sicilian: cirveddu (scn) masculin ucraïnian: мозок (uk) masculin