chemin
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Francés
Francés 
Etimologia
Del latin medieval camminus, eissit del gallés *cammano-, d'un ancian *cangsmano-, derivat del vèrb *cing- «anar, marchar» [1].
Prononciacion
[ʃəˈmɛ̃]
França (Tolosa) : escotar « chemin »
França (Lion) : escotar « chemin »
França (París) : escotar « chemin »
França (París) : escotar « chemin »
França (París) : escotar « chemin »
França (París) : escotar « chemin »
escotar « chemin »
França (París) : escotar « chemin »
França (Vòges) : escotar « chemin »
França (Sant Estève) : escotar « chemin »
França (Erau) : escotar « chemin »
Canadà (Sainte-Marie) : escotar « chemin »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
chemin | chemins |
[ʃəˈmɛ̃] |
chemin masculin
Derivats
Locucions
Provèrbi
Referéncias
- [1] Xavier Delamarre, 2003, Dictionnaire de la langue gauloise, Éditions Errance.