coerent

Occitan

Etimologia

Del latin cohaerens.

Prononciacion

[kueˈɾen], /kueˈɾen/, provençau [koeˈʀẽⁿ], /koeˈʀẽⁿ/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	coerent	coerents
	[kueˈɾen]	[kueˈɾens]
Femenin	coerenta	coerentas
	[kueˈɾento̞]	[kueˈɾento̞s]

coerent

1. Que presenta de coeréncia.
   • Las moleculas del fèrre son mai coerentas qu'aquelas del plomb.
   • (figurat) Aque rasonament es coerent dins totas sas partidas.

Antonims

• incoerent

Parents

• coeréncia

Traduccions

alemand: kohärent (de) anglés: coherent (en) basc: koherente (eu) catalan: coherent (ca)

espanhòl: coherente (es) francés: cohérent (fr) italian: coerente (it) portugués: coerente (pt)